[SevgiGrubu.Com] Re: Kayzer.Net Sevgi Grubu Onemli Hatirlatma

Kuyruktakiler ve düþen adam

Bugün bu sütunu internetten bana gelen, Sinan Mutver
imzalý yazýya
býrakýyorum. O kadar çok mesaj var ki bu yazýda:
"Cumartesi günüydü,
öðlen vaktiydiBir arkadaþýmla buluþmak için Taksim'e
gidecektim ve
Beþiktaþ'ta dolmuþ beklemekteydim. Uzun bir kuyruk
vardý. Sabahlarý
iþe, öðlenleri buluþmalara, akþamlarý eðlencelere
giderken içinde
kaybolduðumuz uzun kuyruklardandý. Toplu taþýnmak için
bekliyorduk,
biz, birbirini tanýmayan ama her gün bu ve benzeri
kuyruklarda kader
birliði yapan onlarca kiþiHava soðuktu. Paltomun
yakasýný kaldýrmýþ,
ellerimi ceplerime sokmuþ, önümdeki kalabalýða bakarak
kaçýncý
dolmuþa binebileceðimin hesabýný yapýyordum.
Kaldýrýmlar sabah
yaðmýþ olan yaðmurdan ötürü ýslaktý. Kuyruðun yanýndan
yüzlerce
insan aceleyle akýp gitmekteydiler. Tam o sýrada sað
tarafýmdan yere
düþen bir cismin çýkardýðý gürültü ve onu takip eden
kýsa bir çýðlýk
duydum. Herkes gibi ben de sesin geldiði yere kafamý
çevirdim.
Yerde, 30'lu yaþlarýnda, düzgün giyimli bir adam
vardý. Gürültü o
düþerken elinden fýrayan dosyadan gelmiþ olmalýydý.
Çýðlýðýn sahibi
ise adamýn düþüþüne tanýk olmuþ ve korkmuþ bir
kadýndý. Ufak ufak
doðrulmaya çalýþmasýndan herkes gibi ben de ciddi bir
olay
olmadýðýný, adamýn ayaðýnýn kaydýðýný ya da takýlýp
düþtüðünü
anlamýþtým. Ýþte o saniyelerle tarif edilebilecek ama
bana belki
aylar kadar uzun gelen anda bir þey oldu. Sadece üç
metre uzaðýmda
yavaþça yerinden kalkmakta olan adamýn yanýna gidip
kalkmasýna
yardým etmek, sonra da dosyasýný alýp kendisine vermek
istedim.
Fakat yapamadým. Yapamadýk. O an onlarca insanin
benimle ayný
þeyleri hissettiðini, ayný þeyleri yapmak istediðini
biliyordum. Ama
hiçbirimiz yerimizden kýpýrdayamadýk. O kadar
uzaklaþmýþtýk ki
dokunma duygusundan, o kadar alýþmýþtýk ki uzaktan
sevmeye, uzaktan
sevilmeye, eski bir alýþkanlýðýmýzý yeniden hayata
geçiremedik.
Sýramýzdan çýkamadýk. Sýramýzý kaybetmek istemedik
hiçbirimiz. Bu
ülkede haklar o kadar zor kazanýlýyordu ve herkesin o
kadar acelesi
vardý ki, dolmuþa binmeye hak kazanmamýza sadece
birkaç kiþi
kalmýþken ve bizi bekleyen o kadar kýymetli insanlar
varken,
hiçbirimiz sýyrýlýp da gidemedik o talihsiz adama
yardýma. Tamamen
dikildiði esnada dikkat edebildim yüzüne. Sarý saçlý
ve mavi
gözlüydü. Yaþý benden büyükçeydi. Yanaklarýndaki
kýrmýzýlýk soðuktan
ziyade kalabalýktan utanmýþ olmasýndandý. Dosyasýný
almak için
eðildiðinde koluna ilk giren ve ona gülümseyen kiþi
zenci bir kadýn
turist oldu. Türkün Türk'ten baþka dostu vardý demek.
Ona nasýl
olduðunu soran ikinci ve son kiþi ise, ak saçlý fötr
þapkalý, uzun
pardösülü bir amcaydý. Hani insanlarýn birbirlerini
tanýmasalar dahi
selamlaþtýklarý, hatýrlarýný sorduklarý, güleryüzlü
davrandýklarý,
kýsacasý insanlarýn insan gibi olduklarý o dönemlerden
yadigar
kalmýþ bir tonton amca. Önüme, düþen bir insana yardým
eli uzatma
fýrsatý gelmiþti; belki bir hayýr duasý alma fýrsatý,
belki uzun
yýllardan beri sadece kendime ve çok yakýn çevreme
gösterebildiðim
nahif tarafýmý bir yabancýyla paylaþabilme, sýyrýlýp
da tüm bu
karmaþadan bu sahtelikten bu samimiyetsizlikten, insan
olduðumu
hatýrlama fýrsatý gelmiþti. Ama ben bu fýrsatý
kullanamamýþtým. Kýsa
surede unutulacaðýna emin olan bir buruk hüzün
kaplamýþtý içimi.
Üstünü baþýný temizleyip, dosyasýný yerden almýþ olan
adam henüz
yürümeye baþlamýþtý ki, bir anda boðazýmda bir
þeylerin týkandýðýný
hissettim. Baþýmý ellerimin arasýna almak ve olduðum
yere çömelmek
istiyordum genç adam sol bacaðýný sürüyerek yanýmdan
geçerken. Onun
o yardým eline herkesten daha çok ihtiyacý vardý,
kendisine
acýndýðýný görmek için deðil ama yalnýz olmadýðýný
bilmek için.
Birbirimizden farkýmýz olmadýðýný, bir gün biz de
düþersek onun da
bizi kaldýrabileceðini bilmesi için o yardým eline
ihtiyacý vardý.
Zaman geçti, dolmuþ geldi, biz toplu taþýndýk
hayatlarýmýzý
býraktýðýmýz yerden yaþamaya devam etmek için, mutlu
olduk, sarhoþ
olduk, zengin olduk da insan olabildik mi bunu
bilemedik. Kesin olan
þey; soðuk bir cumartesi günü, o, bacaðý sakat ve
kalabalýktan
utanmýþ bir kiþi, biz, beyinleri ve yürekleri sakat
ondan utanmýþ
bir kalabalýk, kahramanlarý oluverdik bu kýsa ve
hüzünlü hikayenin"

mehmet barlas.... ( iþte insan, sabah gazetesi )

--- "Kayzer.Net" <kayzer.net@gmail.com> wrote:

__________________________________
Yahoo! Mail - PC Magazine Editors' Choice 2005
http://mail.yahoo.com