[Beyzade1636] BU MEKTUBU OKUDUĞUNUZ ZAMAN ÜZÜLECEĞİNİZİ BİLİYORUM....

Bu mektubu okudugunuz zaman üzüleceginizi biliyorum. Aylardan beri
sustuğum icin de üzülüyordunuz. Ama ne yapalım başka türlüsü
elimden gelmiyordu. Beni affedeceğinizi, mazur göreceğinizi umarım.
Anneciğim ve Babacığım, Ben artık islam dinini terk ederek
hiristiyan oldum. Eğer böyle yaptığım icin bir günah işlemişsem
bilin ki, bu günah tamamen size aittir. Çünkü siz, bana dinimi
öğretmemiştiniz. Ben, adımın müslüman olduğunu biliyordum o
kadar... Fakat, Müslümanlık nedir? Nasıl olur? Peygamberim kimdir?
Nasıl bir zattır? Kur'an nasıl bir kitaptır, nelerden bahseder?
Müslümanlıkta nasıl ve niçin ibadet edilir? İşte bütün bunlar
bence bilinmeyen şeylerdi. Bana anlatmadınız, öğretmediniz. Buraya
geldiğim zaman, çogu Fransızların dindar olduklarını gördüm.
Hemen her evde birkac İsa ve Meryem'e ait resim vardı. Yemeğe
oturdukları zaman dua okuyorlardı. Ben ise onlara alık alık bakıp
durmaktan başka birşey yapamıyordum. Din, iman Allah. Peygamber,
Kur'an ve ibadet hakkında bana bir çok sorular sorarlardı. Ama ben
hiçbirine cevap veremiyordum. Siz, bana bunları öğretmemiştiniz.
Hatta benim memleketimde dindarlık ayıptı. Mesela lisede derse giren
bazı hocalar dindarlığın, yobazlık, gericilik olduğunu
anlatırlar, ondan sonra derse başlarlardı. İçimizden birisi dinden
bahsedecek olsa, öğretmenler olsun, öğrenciler olsun hemen alay
ederlerdi... "Hey yobaz, kaçıncı asırdasın?" derlerdi. Oruç
tutmak bir suç, namaz kılmak ise bir ayıptı... Burada ise, durum
tam tersine. ne kadar aldanmışız? Ne kadar aldatılmışız?
Avrupanın dinsiz olduğunu zannederdik. Dinsizliği ilerilik,
dindarlığı gerilik sayardık. Halbuki ne kadar yanılmışız,
burada herkes dinden, imandan, İsa'dan bahsediyor. Dinsizler ise pek
sevilmiyor. çogu kimsenin cebinde incil var. Bütün bunların
karşısında içimde bir boşluk duydum. Hıristiyanların çoğu
ibadet ediyordu. Ben ise ne kendi dinimden, ne de onların dininden
birşey bilmiyordum... Yavaş yavaş hıristiyanlığı öğrenmek icin
bir merak sardı beni... Öğrendim ve nihayet işte hıristiyan oldum.
Artık tahsil masraflarımı kilise üzerine aldı. Bundan sonra bana,
ister mektup gönderin, ister göndermeyin. Siz bilirsiniz, ama tekrar
ediyorum. Eğer dinimi terk edip günahkar olmuşsam, bu günah tamamen
size aittir. Allah sizi affetsin...

NOT: Bu mektup, Fransa'ya okumaya giden bir gencin ailesine yazdığı
gerçek mektuptur...