[Kayzer.Net] İnce kalpli Dondurmacı...

...
To:

*Arkadaşım Gayle dört yıldan bu yana kansere karşı yaşam mücadelesi
veriyordu.

Diğer arkadaşlarımla birlikte onu ziyarete gittiğim bir gün çocukluk
düşlerimizden söz ediyorduk. Gayle başını pencereye doğru çevirdi. Gözleri
çok uzaklarda, sesi sitem dolu
"Ben, kumandalı, kırmızı bir oyuncak arabamın olmasını isterdim hep, ama
doğum günümde ne istediğimi söylersem; dileğimin gerçekleşmeyeceği
korkusuyla hiç kimseye söyleyememiştim bunu. Bu nedenle de asla radyolu,
kırmızı bir oyuncak arabam olmadı." dedi.

Gayle'i ziyaretimden bir kaç gün sonraydı. Çok sevdiğim dondurmayı almak
için sırada beklerken birden dondurmacının vitrinindeki kırmızı oyuncak
arabayı gördüm.

Yanına da bir not iliştirilmişti:
"Dondurmanızı alırken vereceğimiz kuponu doldurmayı unutmayın, belki de
çekiliş sonunda bu kumandalı araba sizin olabilir."

Hemen Gayle'in sözleri geldi aklıma. Bir kaç hafta boyunca sürekli dondurma
alıp, verdikleri kuponları doldurdum. Hiç bir çekilişte de kazanamadım. Bu
kırmızı arabayı mutlaka Gayle'e almalıydım.

Dördüncü haftanın sonunda artık çekilişte kazanmaktan ümidimi yitirmiştim.

Dükkan sahibi ile konuşarak bana bu arabalardan bir tanesini satmalarını
rica ettim.

Dükkan sahibi dört haftadır hergün dondurma alıp, kuponları doldurduktan
sonra büyük bir heyecanla çekiliş sonuçlarına baktığımın gözünden
kaçmadığını söyledi.

Ardından da gözlerimin içine bakarak:
"Söyler misiniz, neden bu kadar çok istiyorsunuz bu arabayı ?" diye sordu.

Gözlerimden süzülen yaşlara aldırmadan ona arkadaşımdan söz ettim. Çok
etkilenmişti.
"İstediğiniz oyuncak arabayı verdiğiniz adrese göndereceğim" dedi.
Yazdığım çeki masanın üstüne bırakarak , büyük bir mutlulukla evime geldim.

Ertesi günü Gayle'i ziyarete gittiğimde gözleri ışı ışıldı. Elindeki kırmızı
oyuncak arabayı göstererek küçük bir çocuk heyecanıyla:
"Bak" dedi. "Bunca yıl bekledim ama nihayet dileğim gerçekleşti, hem de tam
istediğim gibi !"
Ertesi günü postacı bir zarf uzattı elime. Açıp okumaya başladım:
"Sevgili Bonnie, annem ve babam da kanserdi ve ikisinide, altı ay gibi kısa
bir sürede kaybettim. İkisi içinde çok çabaladım ama doğrusu dostlarımın
sevgisi ve cömertliği olmasaydı hiç bir şey yapamazdım. Gerçek dostlarım
olduğu için kendimi hep şanslı hissettim. Gayle'de senin gibi bir dostu
olduğu için çok şanslı. En iyi dileklerimle. Norma"

Dondurma dükkanının sahibiydi mektubu yazan. Benim masasına bıraktığım çek
de zarfın içindeydi.*


Bonita L. ANTICOLA

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
Bu mesajı şu gruba üye olduğunuz için aldınız: Google Grupları "Kayzer.Net Aşk Sevgi Mizah Eğlence Grupları..." grubu.
 Bu gruba posta göndermek için , mail atın : KayzerNet@googlegroups.com
 Bu gruba üyeliğinizi sonlandırmak için şu adrese e-posta gönderin: KayzerNet-unsubscribe@googlegroups.com
 Daha fazla seçenek için, http://groups-beta.google.com/group/KayzerNet
adresinde bu grubu ziyaret edin
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---