[beyzade1324] ARKADAŞLIĞIN DEĞERİ

Savaşın en sıcak günlerinden biriydi. Asker, en iyi arkadaşının
yaralandığını gördü. İnsanın başını bir saniye bile siperin
üzerinde tutamayacağı ateş yağmuru altındaydılar. Asker teğmene
koştu ve:"Teğmenim,fırlayıp arkadaşımı alıp gelebilir
miyim?"."Delirdin mi?"der gibi baktı teğmen..."Gitmeye değer
mi?Arkadaşın delik deşik olmuştur...Büyük olasılıkla
ölmüştür bile...Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın.!"Asker
ısrar etti ve teğmen"Peki"dedi,"Git o zaman."İnanılması
güç bir mucize;asker o korkunç ateş yağmuru altında arkadaşına
ulaştı. Onu sırtına aldı ve koşa koşa döndü. Birlikte siperin
içine yuvarlandılar. Teğmen,kanlar içinde askeri muayene etti.
Sonra onu taşıyan arkadaşına döndü."Sana demez ,hayatını
tehlikeye atmana değmez demiştim. Bu zaten ölmüş" dedi."Değdi
teğmenim..."dedi asker."Nasıl değdi?"dedi teğmen."Bu adam
ölmüş görmüyor musun?"."Gene de değdi komutanım. Çünkü
yanına ulaştığımda henüz sağdı. Onun son sözlerini
duymak,dünyaya bedeldi benim için."Ve arkadaşının son sözlerini
hıçkırarak tekrarladı:"Geleceğini biliyordum!"demişti
arkadaşı... "Geleceğini biliyordum"