[islami-hassasiyet] olum ve hayat

Ölüm ve Hayat

---

Gölgeler aleminde ne kazanýrsa kazansýn, maddiyat sýnýrlarýnda ne türlü muvaffakiyetler elde ederse etsin; insanoðlunun menzili birdir ve þahsi tercihine bakýlmaksýzýn o menzilden gayrýsýna ulaþamaz. “Oyun bitince þah da, piyon da ayný kutuya konur.” Dünyevi imkanlar ve tercihler ancak kabir kapýsýna kadar hüküm sürebilirler. Kabirde ise geçer akçe artýk ne makam, ne þöhret; ne mal, ne de iktidardýr. Ahir zaman insanýnýn en büyük düþmanýdýr ölüm. Hayat varken ölüm yoktur gamsýzlara. Hazlarýna ve menfaatlerine dokunan ne olursa olsun, karþýlarýnda kaplan kesilmekten beri durmazlar. Geçenlerde, gayr-i ihtiyarý kendimizi içinde bulduðumuz imani tartýþmada eninde sonunda aðzýndan kaçýrmýþtý muhatabým. “Kimse benim keyfimin kahyasý olamaz.” Evet, maalesef bahsini ettiði “kimse”, Alemlerin Rabbi idi. Hak dini kabul edip yaþayacak manevi olgunluða ve asalete sahip olmayan ruhlarýn derdidir bu. Yarýn ellerinden gideceðini bildikleri ilahçýklarý uðrunda ebedi bir ömrü, düþünmeyerek veya yok sayarak heba ederler. Hastalýklarýna çare olarak hastalýðý düþünmemeyi, açlýklarýna çare olarak da açlýðý yok saymayý mutabýk bulmuþlar. Ne diyelim.. Hazcýlýðýn babasý olarak bilinen Epikür de zaten “Bizim, ölümle hiçbir ilgimiz yok. Biz var olduðumuz sürece ölüm yok. Ölüm ortaya çýktýðýnda da biz yokuz” demiyor muydu? Ýnsan, hayvanat ve nebatat aleminin aksine, öleceði bilgisi ile yaþar. Kurban bayramlarýnda müþahede etmiþsinizdir; “arkadaþlarý” kurban edilmekte olan hayvanlar, hiçbir þey yokmuþ gibi otlamaya devam dahi edebilirler. Ve dahi bundan lezzet alýrlar. Zira, hayvandýrlar. Ölümü bilmelerinin onlara elemden gayrý bir getirisi olmayacaðýndan, bunu onlara bildirmemeyi hikmetine uygun görmüþtür Rabb-ý Rahim. Ölümden gafildirler. Ve moda tabirle, “hayatlarýný yaþarlar”. Fakat her iþi hikmetle yapan ve rahmeti hadsiz olan Rahman, insana öleceði bilgisini bahþetmiþtir. Bugün bir damla sudan yaratýlýp Rablerini inkar eden ahmaklar dahi inkar edemezler öleceklerini. Öleceðimizi biliriz bilmesine. Fakat yeteri kadar düþünür müyüz ki merhametli Yaratýcý, hayvanata vermediði bu bilgiyi bize ne hikmete binaen verdi? Bu ap açýk bir þekilde rahmetin muktezasý deðil midir? Ýrade ve akýldan masum hayvanýn öleceðini bilmesi, ona elemden baþka hiçbir þey getirmeyecektir. Zira hal-i hazýrda yaptýðýndan farklý bir iþ yapabilecek istidatla donatýlmamýþtýr. Öleceðinin bildirilmemesi, o zayýf için ayn-ý rahmettir. Ayný þekilde, iradeyle ve hadsiz istidatle donatýlmýþ, yani seçimler yapabilen insanýn ölümü bilmesi de, onun için ayn-ý rahmettir. Yani, Alemlerin Rabbi, her fýtrata uygun biçimlerde rahmetinin tecellilerini göstermektedir. O, Hakim ve Rahim’dir. Bundan sonrasý ise, tamamen bizlerin iradesine kalmaktadýr. Dileyen Rabbinin yolunu, dileyen nefsinin yolunu tutar. Hangi yolu tutarsak tutalým, unutmamamýz gereken gerçek þudur ki; iradeyle gelen ölüm bilgisi bizi sorumlu kýlmaktadýr. Attýðýmýz her adýmýn, dilimizden sudur eden her kelimenin, nazarlarýmýzý iliþtirdiðimiz her manzaranýn ve sair azalarýmýzla iþlediðimiz her fiilin hesabýný vereceðiz. Nice tercihlerde bulunduk ki, hafýzamýzda sönük bir hatýra olarak dahi yaþamýyor. Yarýn hesap gününde yapýp da unutmuþ olduðumuz nice iþi karþýmýzda bulmak bizim için büyük bir sürpriz olacak olsa gerek. O halde her adýmýmýzda hatýrlayalým ki, öleceðiz. Ve bizi ne dedemizin, ne de þahsýna hüsn-ü zan besleyip mürþid ittihaz ettiðimiz büyüklerimizin amelleri kurtaracak. Çýplak geldiðimiz gibi, çýplak gideceðiz. Takva örtüsüyle bürünmekten daha mühim ne olabilir insan için? En küçük hastalýkta panik yapýp doktor yolunu tutan insanýn asýl gayeye bigane kalmasý ve kanserli hücrelerden mürekkeb ruhundan zerre miskal rahatsýzlk duymamasý ne büyük bir felakettir. Selam, öldükten sonra dirileceði için ölecek olduðunu bilen ve hesap gününde yüzünün kýzarmamasý için takva elbiseleriyle örtünen mesudlar güruhunun üzerine olsun. Mehmet Dilþâd

---

Yahoo! Photos
Ring in the New Year with Photo Calendars. Add photos, events, holidays, whatever.