[Kayzer.Net] sadece bir karınca...(uzun ama çok güzel bir hikaye)

hikayeye göre;Italyan yazar Lucianno düsünce suçlusuydu.4 metre
karelik bir hücreye mahkum oldu,hemde tam 17 sene için ! O kahrolasi
hücreye yerlesyigi birinci gün,hersey normaldi.Aradan birkaç
hafta geçti.Lucianno düsünmeye basladi.Burada 17 sene nasil
geçer...
Aradan aylar geçti.Sanki her geçen gün biraz daha mahküm oluyordu
zavalli hücresine.Bir sabah bir karincanin burnunu isirmasiyla
uyandi Lucianno.Onu büyük bir titizlikle parmaginin ucuna alip
'acaba ' dedi. ! 'Acaba bu karincayi yetistirip kendime bir dost
yapabilirmiyim? ' dedi.Kaybedecek birseyi yoktu ve bu denemeye
degerdi.Karincayi yani basinda duran küçük sehpanin üzerine
kuydu.Karinca karincaligini yapip,kaçmaya çalistiysa da
Luci birakmadi onu.Etrafini çevirerek karincanin kaçmasina
engel oldu.Onunla konusmaya ve onu egiymeye
kararliydi.Basarabilirse yanlizligi sona erecekti.Karinca ile
tam üç sene ugrasti.Karsiliksiz olsada konustu ve dertlerini
anlatti ona.Birde isim takti karincaya.Tito...
Bir sabah Tito'sunun ona günaydin demesiyle uyandi Lucianno.Bu
duyabilecegi en muhtesem sesti.Büyük bir heyecanla yatagindan
disariya firlayip bagirmaya basladionustun,Tito sen
konustun.Nihayet konustun.Günaydin,günaydin,binlerce günaydin
dostum...
Artik bir dostu vardi Lucianno'nun ve bunu hiç kimse
bilmiyordu.Tito'nun varligi yazarin en büyük sirriydi.Kimse
duymamaliydi.Gardiyan duymamali bu rüya bitmemeliydi.Bu büyük
dostluk tam 17 sene sürdü.Hiç kimse bilmedi Tito'yu.Lucianno,Tito'ya
tüm bildiklerini ögretti.Konusmayi,okumayi,yazmayi,dans
etmeyi,sarki söylemeyi,fikir üretmeyi...Bildigi her seyi
ögretti.Kah agladilar,kah güldüler...
Aradan tam 17 yil geçti ve bir gün asik suratli soguk yüzlü
gardiyan demir kapiyi araladi.Hazirlan yarin çikiyorsun,dedi
beton sesli gardiyan.Gardiyan gittikten sonra Lucianno aglayarak
karincaya döndü. 'Bitti Tito.Bitti büyük dostum.Yarin
çikiyoruz,yarin özgürüz.' dedi.Tito'da agladi.Yazar Titoya
sordu,'Söyle dostum yarin çikar çikmaz ilk ne yapalim
?'Tito:'Gidelim bir bara ve hayvan gibi içelim'
dediGülüstüler.Sabaha kadar uyumadilar.Hayal kurup bu bu fare
kapanindan farksiz, lavabolu dikdörtgenin ilk defa tadini
çikardilar.Bir anda sanki hücre genislemis gibiydi...
Sabahin ilsk isiklariyla son kez açildi demir kapi.Kapidan
çikarken son kez geri döndü ve ranzasina bakti italyan
yazar.Sadece su iki kelimeydi agzindan dökülen:'Vay
be...'Disari çiktilar...
Tito Lucianno'nun omuzundaydi.Sabahin körüydü ve mevsim
kisti.Kar lapa lapa yagiyordu.Lucianno bavulunu havaya firlatti
ve 'özgürlük' diye bagirdi.Tito da bagirdi.Yagan kar
umurlarinda degildi.Yürdüler kara inat yürüdüler.Özgürlük
sicakligina kar mi dayanir kis mi...
Nihayet bir barin önüne geldiler.Tito sordu'Simdi biz buraya
girebilecek miyiz?'Avazi çiktigi kadar 'biz artik özgürüz
'diye bagirdi Lucianno.Içeriye girdiler.Içeride sizmis
kalmis üç bes adamla kasanin basinda uyuya kalan barmenden
baska kimse yoktu.Bir masaya oturdular...
Bir ara Lucianoo'nun gözü masanin yanindaki aynaya ilsti.Hapisten
çiktiginda yaptigi gibi yeniden mirildandi 'vay be
'Saçlari bembeyaz olmustu,yüzü burus burustu.Yaslanmisti
Lucianno.Tebessümüne aradan sizan birkaç damla göz yasi
karisti. !Barmen bize iki bira getir ' diyebildi titrek bir
sesle.Barmen yerinden firlayip biralari getirdi.Bir adamin iki tane
bira istemesinin sebebini bilmiyordu.Bilmeside gerekmiyordu,bilmekte
istemiyordu zaten.Biralari birakti ve kus tüyü kasasina geri
döndü...
Lucianno omuzundaki dostunu bardagin içine atti.Içtiler.Titoda
içti.Içtikçe keyiflendiler.Bir ara Tito bardaktan firlayip
masanin üzerinde dans etmeye basladi.Elini yüzüne koyup masanin
üzerine yaslanmis olan Lucianno büyük bir gururla kendi
yetistirdigi dostutnun dansini izledi.Bir an durdu ve 'ne günlerdi
be Tito ' dedi.Dertlestiler,biraz sonra yine dans etmeye basladi
Tito...
Tito dans ediyor.Lucianno korkunç bir keyifle bu muazzam manzarayi
izliyordu.Bunu mutlaka birilerine anlatmaliydi.Iyi bir sey
yapmanin belkide en keyifli yaniydi onu biriyle paylasmak.Ama
Lucianno bu keyifi 17 sene hiç yasamamisti...
Özgürlügünün bu birinci gününde,yillarca gizli tuttugu bu
büyük ve onur verici sirri birileriyle paylasmaliydi.Etrafina
bakti,barmenden baska kimse yoktu.'Barmen,barmen !'diye
seslendi.Barmen yari uykulu,Lucianno'nun masasina geldi.Lucianno dans
eden Tito'yu isaret ederek ,büyük bir heyecanla 'Barmen suna bir
baksana,suna bir bak...'dedi.Barmen sessizce parmagini Tito'nun
üzerine götürdü.'Çok afedersiniz beyfendi !'diyerek Tito'yu
ezdi...
Lucianno için Tito,en büyük dosttu,17 yillik emekti.Barmen içinse
öylesine bir böcekti...
ALINTIDIR.....SAYGILAR

--

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~
  Bu mesaj u gruba üye oldu unuz için ald n z: Google Gruplar "Kayzer.Net A k Sevgi Mizah E lence Gruplar ..." grubu.
 Bu gruba posta göndermek için , mail at n : KayzerNet@googlegroups.com
 Bu gruba üyeli inizi sonland rmak için u adrese e-posta gönderin: KayzerNet-unsubscribe@googlegroups.com
 Daha fazla seçenek için, http://groups-beta.google.com/group/KayzerNet?hl=tr
adresinde bu grubu ziyaret edin
-~----------~----~----~----~------~----~------~--~---