hadis-i şerif

 Abdullah bin Amr bin Asdan: Müslüman, elinden ve dilinden müslümanların güvende oldukları kimsedir.
(Buhari - 10; Müslim - 40)

Bu hadiste, müslümanın en belirgin bir özelliğine, kendisinin olmazsa olmaz bir vasfına işaret olunmaktadır. Bu özellik ve vasıf, müslümanın güvenilen bir kişiliğe sahip olmasıdır. Müslümanın ne elinden ne de dilinden hiçbir varlığa, hiçbir canlıya bir zarar gelmez. Müslümanın şahsiyetine güven duyulur, sayılır, muhatabına korku ve endişe vermez. Bu güveni vermeyen, kendine sempati ve saygı duyurmayan müslümanda bir şahsiyet zaafı, ahlak kaybı var demektir.