ufakçık bir yazıcık..:)

 

 

        "açtım perdeleri..açtım perdeleri ki,kapanmaya yüz tutan gözlerime,bari bu sabah perdeler inmesin.. inanılması güç bir değişim hissettim gönlümde. ve tüm dikkatimi,tüm benliğimi cebeci tarafına bakan yönde gördüğüm,apartmanlarla dolu olan tepeye ve birazdan tepeyi aşacak olan güneşe verdim.

 

         bu kadar mı rahatlatıcıydı güneşin ilk çizgilerini izlemek,bu kadar mı heyecen vericiydi.. yazık,unutalı ne çok olmuş!! ya da kalbimi yakan özlemiyle bu manzaranın, ben öyle hissediyorum..

 

         bir an için çocukken yaptığımız resimler geldi aklıma..bilmem hatırlar mısınız??birkaç tepecik,herhangi iki tepe arasından resmin daha ön taraflarına doğru akan mini bir derecik,belki ağaçlar,köprü,çiçekler,ev..vs..ve gökyüzünde maviş maviş bulutlar ve de yine iki tepe arasında kendini gösteren sapsarı bir güneş!ve bu güneşin çevresinde çizilen çizgi çizgi ışınları.. klasik resim tablomuzdu bu işte:) ama birzaman geldi,düşündüm ki,"güneşin ışınları böyle hiç görünmez ki,amaann neyse çocukluk işte!"

 

         deilmiş,çocukluğun verdiği bir hayal deilmiş işte,bu sabah bikere daha anladım.güneş henüz göstermedi kendini;ama öyle güzel çizgi çizgi,ışın ışın gönderiyor ki ışıklarını.."ALLAHU EKBER" dememek elde deil.. an be an farklılaşıyor ışınlar.ah! bir de bu bulutlar var ya! gökyüzüne ne kadar büyük bir güzellik katıyor,unutuyoruz çoğu zaman. insanı her yönüyle en iyi tanıyan,en iyi bilen Yaratıcımız (cc) gökyüzündeki o güzelim bulutların,insanı nasıl mest edeceğini,nasıl düşünmeye sevkedeceğini ve nasıl sevindireceğini elbet ki düşünmüş olmalı. hamd-u senalar olsun O'na..

 

        yeni bir gün daha bahşetti bizlere RAHMAN !! elhamdulillah..elhamdulillah ki,bu günü en güzel "hoşgeldin"le karşıladım bu sabah-inşallah.. hakkını verdim gündoğumunun,uzun zaman sonra ilk defa;çünkü beni ve herşeyi Yaratan'ı hatırladım..:)...